Kennismaking met Terschelling, het was ongeveer 30 geleden , dat ik voor het eerst een voet op het eiland Terschelling zette. Samen met mijn ouders, broer en vriend, een dagje Terschelling. De twee en half uur durende reis er naar toe was al een belevenis op zich. Een dagje heen en weer van uit Twente naar Terschelling betekende vroeg op staan. Zes uur ’s morgens zaten we dan ook al in de auto om vervolgens nog twee uur op de boot van Rederij Doeksen te genieten van al het moois wat de Waddenzee ons heeft te bieden. Op naar Terschelling!
Vanuit de verte zagen wij de Brandaris, de vuurtoren van Terschelling, beetje bij beetje zichtbaarder worden. Het was mooi weer die dag en een aangename temperatuur om het eiland per fiets te verkennen. Wij huurden een fiets bij fietsverhuurder Zeelen op West Terschelling en vertrokken in oostelijke richting langs de waddendijk naar het natuurreservaat de Boschplaat.
Al fietsend langs de waddendijk weet je niet wat je ziet en hoort, afhankelijk van het getij natuurlijk. Een wijdsuitzicht met veel wadvogels, schaapjes en lammetjes op de dijk. Er lijkt geen einde aan te komen. Zo wil ik wel door fietsen tot het einde van de wereld. Dat denk ik keer op keer als ik nu bijna wekelijks over de waddendijk fiets. Ik hoor u denken, wekelijks? Ja wekelijks! Inmiddels is er in die 30 jaar veel gebeurd. Menig zomervakantie brachten mijn vriend, nu mijn man en ik op Terschelling door. Eerst samen met zijn tweeën. Iedere keer als onze vakantie was afgelopen dan duurde het te lang voordat wij weer terug konden naar ‘ons eiland’. Ik weet nog goed die ene terugreis dat wij het samen hadden over trouwen. Trouwen, dat stond voor ons vast en dat dat ging gebeuren op Terschelling, daar hoefden wij niet lang over na te denken. Wij hadden gelijk een reden om heel snel weer terug te kunnen naar Terschelling want er moest natuurlijk veel geregeld worden voor die grote dag.
Enfin, iedere vakantie na ons trouwdag bekeken we de huizen die te koop stonden op Terschelling. Fietsten er langs en droomden hard op. Tien jaar na dato, deed zich de kans voor, het was nu of nooit. Het roer ging om en wij verhuisden naar Terschelling samen met ons kroost. Het eiland was ineens 7 inwoners rijker.
En hoe het nu afliep na die eerste kennismaking met Terschelling? Daar vertel ik u de komende blogs meer over. U zult het toch met mij eens zijn dat je Terschelling niet in één dag kunt bekijken, laat staan in één dag kan vertellen wat er hier allemaal op ons mooie eiland te beleven valt? Er valt nog zoveel te vertellen. Zelfs nu ik inmiddels bijna vijftien jaar op Terschelling woon heb ik nog niet alle mooie plekjes van het eiland gezien en ontdekt. Wij zijn dus niet voor niets verhuisd naar Terschelling.